Rozwój stolicy z jednej strony napawa Chińczyków dumą, ale jednocześnie budzi kontrowersje. Coraz więcej mieszkańców Pekinu protestuje przeciwko niszczeniu tradycyjnej zabudowy i próbuje ją ratować.
Welcome!
Beijing is one of the fastest-changing cities in the world. In the last
10 years it looks like a huge building site. Before the Olympic Games
in 2008, demolished entire neighborhoods periodically to replace them
with modern skyscrapers of glass and steel. The development of the
capital on the one hand fills Chinese people pride, but it's also
controversial. A growing number of Beijing residents protest against the
destruction of traditional buildings and they are trying to rescue the
traditional city.
Metro w Pekinie. Aktualna długość 8 linii łączących 123 stacje, wynosi 200 kilometrów. Z systemu korzysta około 3–4 milionów pasażerów dziennie. W 2008 z okazji Igrzysk Olimpijskich otwarto trzy kolejne linie. Obecnie, jedynie metro w Szanghaju przewozi więcej pasażerów.
Beijing Subway. The current length of 8 lines connecting 123 stations, is 200 kilometers. The subway is used at about 3-4 million passengers a day. In 2008, on the occasion of the Olympic Games opened three more lines. Currently, only the Shanghai subway carries more passengers.
W drodze powrotnej z
miasteczka olimpijskiego do hotelu metro już nie jeździło, więc
złapaliśmy taksówkę. Było śmiesznie, bo taksówkarz nie znał słowa po
angielsku, ani my po chińsku :) mieliśmy jedynie adres hotelu zapisany
na kartce, którą mu wręczyliśmy. Po dojechaniu my nie poznaliśmy naszego
hotelu i nie za bardzo chcieliśmy zostać sami (w nocy) zbłąkani w
Pekinie a przerażony kierowca przeżył chyba małe załamanie nerwowe co
dalej z nami zrobić. Nasze miny były bezcenne (włącznie z miną
kierowcy), gdy za chwilę okazało się, że ten hotel to faktycznie był
nasz hotel, tylko od drugiej strony :)
On
the way back from the Olympic village to the hotel we caught a taxi. It
was funny situation, because the taxi driver didn't know a word in
English as well as we in Chinese :) we only had the hotel address
recorded on paper, so we gave him. After arriving we didn't recognise
our hotel and not really want to be alone (at night) lost in Beijing.
The driver was so scared what to do with us that I think he could
survived a small nervous breakdown.
Our faces (including driver's) were priceless when in a while it turned out that this hotel actually was our hotel, but from the other side :)
Buziaki,
